Als je jonge kinderen hebt, moet je altijd veel spullen meenemen. Alleen al de kinderwagen neemt veel bagageruimte in. Als je dan een weekendje weggaat dan is het altijd maar weer passen en meten.
Onze eerste auto was een Daihatsu Cuore, een klein zuinig stadsautootje. Toen kregen we een baby, daar hadden niet bij stilgestaan bij de aanschaf. Onze Quinny Buzz paste alleen helemaal opgevouwen en met de wielen eraf in de bagageruimte. De rest van de bagage ging op de achterbank naast de Maxicosi. Het paste allemaal maar net. Vaak namen we ook grootmoeder mee op familiebezoek en lieten we de kinderwagen thuis.
Na twee jaar proppen en stouwen werd ons tweede baby geboren. Wat nu? Al snel kwamen we tot de conclusie dat we een andere auto moesten kopen. Maar welke auto dan? Een betaalbare auto met veel ruimte. Toen moest ik ineens denken aan de auto van mijn ouders, ze hebben jaren achterelkaar dezelfde type auto gehad, namelijk een MPV (multipurpose vehicle): de Citroen Berlingo of de equivalent de Peugeot Partner. Ik verfoeide deze auto’s, in mijn ogen waren het bejaardenauto’s.
Vlak voor de geboorte van ons tweede kind is uiteindelijk mijn geliefde Daihatsu ingeruild voor een Peugeot Partner. De auto is inderdaad niet mooi, zuinig en snel, maar wat een ruimte! Alles past er probleemloos in, de kinderwagen, grootmoeder, fietsen en al het speelgoed van de kinderen. Je kan makkelijk met twee maxicosi’s en een extra passagier achterin zitten en tijdens de lange ritten is het mogelijk om van de bijrijdersstoel naar achteren te gaan. De kinderen kunnen lekker vanuit de maxicosi naar buiten kijken. De schuifdeuren zijn ideaal, weinig parkeerruimte nodig en de kinderen kunnen hem niet openkrijgen. Ook bij onze verhuizing hebben we veel plezier gehad van onze Partner.
Er is tegenwoordig veel meer keuze in dit segment. Zodra deze auto op is, zal zonder twijfel weer een keuze gemaakt worden voor een MPV en rij ik vrolijk verder in een bejaardenauto.